პატარა ბავშვს აჩუქეს კუ. ბავშვს ძალიან გაუხარდა და მთელი დღე კუს ეთამაშობდა.მეორე დღეს, ატირებული ბავშვი, კუთი ხელში, დედასთან მივიდა და შესჩივლა.
– დედა, ჩემი კუ მოკვდა.
– მოკვდებოდა აბა რა მოუვიდოდა, რაც შენ ეგ აწვალე. მაგრამ არაუშავს, ახლა ჩვენ შენს კუს ჩავდებთ ლამაზ ყუთში და ეზოში დავმარხავთ. სასაფლაოს შეუმკობთ ლამაზი ყვავილებით, მერე ვიყიდით დიდ, ძალიან გემრიელ ტორტს, დავუძახებთ შენს მეგობრებს და ქელეხს გადაუხდით. – ამ დროს კუმ თავისი ჯავშანიდან თავი გამოყო – უი, შვილო, შენი კუ არ მომკვდარა.
ქელეხის პერსპეკტივით გახარებულმა ბავშვმა უპასუხა:
– არა უშავს, ახლავე მივახჩობ.