ორი კაცი გარბის, დათვი მოსდევთ. გარბიან, რაც ძალი და ღონე აქვთ.
ერთი ეუბნება მეორეს:
– ცუდადაა ჩვენი საქმე, წაკითხული მაქვს დათვი მაგარ სიჩქარეს ანვითარებს და გასწრების შანსი არა გვაქვს.
– ე, ბიჯო, დათვს რას ვჩივი, მთავარია შენ გაგასწრო.