ეს ამბავი მოხდა გასული საუკუნის 90-ანი წლების პირველ ნახევარში, თბილისში.მოგეხსენებათ მაშინ რა დრო იყო. ღამღამობით ხალხი ქუჩაში არ დადიოდა. მანქანებიც იშვიათად მოძრაობდა. ხოდა, ასეთ დროს მე და ჩემი ორი მეგობარი ვიყავით დაბადების დღეზე. საკმაოდ გვიან დავამთავრეთ ქეიფი. გამოვედით ქუჩაში. მაშინ ღამით ტაქსიც არ დადიოდა. სხვა გაზა არ გქონდა გაუყევით ფეხით. ქუჩა სრულიად ცარიელი იყო, არც ხალხი ჩანდა, არც_მანქანები. ჩვენ საკმაოდ მთვრალები ვიყავით და შუა ქუჩაში მივდიოდით, თეთრ ხაზზე. ამ დროს ქუჩაზე მანქანა გამოჩნდა. ისიც ჩვენსავით შუა ქუჩაში მოდიოდა. ჩემა ერთმა მეგობარმა შემოგვთავაზა: “მოდი, ტროტუარზე გადავიდეთ, თორე ეს მანქანა დაგვეჯახებაო.” ჩვენ გავჯიუტდით: “თვითონ მოგვერიდებაო” და გავაგრძელეთ შუა გზაზე სიარული. ჩვენი მეგობარი გაიქცა და ტროტუარზე გადავიდა. ამასობაში მანქანაც მოგვიახლოვდა. ეტყობა ფარების შუქზე შორიდან ვერ დაგვინახა და უკვე საკმაოდ ახლო მოსულმაღა შეგვამჩნია, რომ აგვრიდებოდა და არ დაგვჯახებოდა გადავიდა ტროტუარზე… და იქ, ათიოდ წამის წინ გადასულ, ჩვენ მეგობარს დაეჯახა. მეგობარი უვნებელი გადარჩა. ეგ იყო, ცოტა შეშინდა.

ავტორი: რამაზი